Hayallerin Hapsolduğu Gözler

Yaz sıcakları ısıtıp yaksa da içimizi,
Günlerin dönüşümü güz sancılarına gebe,
Çadır kursada her sahilin kenarına gezgin göçebe,
Hasretin idama mahkum yükümlü gibi,
Asık suratlı gardiyanın kollarında bağlı yürüyor,
Kör kütük umutlar.
Hem de paslı,anahtarı kayıp bir kelepçeyle...

Yıkık duvarlar altında ezilmiş özlemler,
Sun'i tenefüsler fayda etmiyor nafile,
Gülen bakışların çıkmıyor enkaz altından,
Söyle soluksuz kalmış bir aşk,
Kaç gün dayanır daha susuzluğa?...
Vurdum duymaz baharlar,
Yarım bırakmış kovan peteklerini,
Mis dudaklardan bal akmıyor,
Karlar beyazıyla süslemiyor,dağın eteklerini,
Cimri davranıyor gün ışığı bugün,
Aydınlatmıyor ağarmaya yüz tutmuş,tan yerini...

Bir gün önce sabah ezanına giderken,
Selamını aldığın adamın,
Selası yükseliyor minareden.
Ölüm ani bir ferman kararıyla,
Bir kalem daha kırmışsa,
Güven kalır mı alıp verdiğin her nefese,
Hayat acımasız,hayat yorgun arkadaş,
Bak her köşe başında kader çatıyor kaş,
Salıyor başını derde olup olmadık yerde,
Ve sen halen hayallerinin hapsolduğu,
Gözleri arıyorsun,
Dünyanın çivisinin çıktığı yerde...