Hayat - 2

/ardım git ! /
Bir adım boyu yalnızlığımın sesi
Ağaçları,kuşları,yolları ve bana uzanan kolları ?bırak' eylemi

Kendim gibiyim sana benzeme telaşlarımdan yorgun
Hali hazırda bir sen giyinirken ellerimin buzullarına
Ayrılık olmalı diyor hayat
Kavuşmalarıma...

Sırtımı dönüyorum sana
Sana ve edepsiz uzaklığımıza

Şiir diyorum,bir kaldırım taşı yalnızlığında
Bütün sokak köpeklerinin açlığı kadar acı(kı)yorum içinde sen geçen paragraflara
Ama yırtılıyor adresine ?sözcüklerindendir' diye yazılmış mektuplarım !

Bir gece vakti
Aşkı düğümlüyorum kuyruklu yıldızlara
B/atıl bir sözcükten öteye geçmiyor !

Anlasana yalnızlık kadar düş kurabiliyorum
Sensizlik kadar acısa da yüreğim
Kendim kadar direnebiliyorum yokluğuna...

/ardım git/
Bir hayat boyu düş ülkemden uzak kalış
Sesinde boğulan yankısız bir yakarış...

Adımlarım çıkmıyorsa yollarına
Köşe başlarından dönüyorsa yazgım
Sana içimin seslerinden sözcükler söylemiyorsam
Sen,özgürlüğü kuşatılmış kimliğinle sabahlarıma gülümsüyorsan
Ve gülümsetiyorsan beni
Dönüp ardıma bakmadan
Gözlerinin mahmur hülyalarına dalmadan
Yaşamayı öğreniyorum...

Sana gelişlerime ket vuran zamana
Senden gidemeyen adımlarıma
Ve dahası yalnızlığıma
Hayat diyorum !

30/08/2012

17:30