Hayat

Ey isyankâr hayat!

Beni emziren,

beni severek besleyen,

beni büyüten.

Beni öldüren

ve dirilten.

Beni hem zengin eden

hem de fakirleştiren.

Beni meşhur eden

ve göklere yükselten.

Yükseklerden alçaklara

kolayca indiren

ve küçülten.

Düşerken beni toplayıp kucaklayan

ve bağrına basan.

Beni sevindiren, güldüren

ve aynı anda ağlatan.

İnanılmaz zamanlarda

beni reddeden.

Seni sevdiğim kadar

beni seven,

nefret ettiğim kadar

benden ölesiye nefret eden.

Ve sessini benim uğruma

yitiren ve kurutan

ama bu dünyadan beni daima

uzaklaştıran ve kovduran.

Güzel hayat!

Bir şans eseri olarak

yaşadığım biricik ebediyetimde

beni çok incittin…

İnsafsızca canımı bolca acıttın

ve bana sayılmaz çarmıhlar yüklettin.

Dilediğin gibi,

beni uzun uzun üzdün,

ezdin ve tükettin.

Sonunda, sende

bende bıraktığın yaralarla

benim gibi yoruldun, tükendin

ve yok oldun,

öyle garip, öyle bahanesiz

ve ağıtsız.

Benim gibi sessiz, sedasız,

tarafsız, ilgisiz,

öyle kayıtsız ve şartsız.

İoannis Bozikis
Bir Afet Gibi
(Atina-2012)
Copyright