Hayat Arkadaşıma
ansızın gidişin yıktı beni,
kollarımın arasından kayıverdin,
tutmak istedim ellerinden,
sımsıkı sarılıp hiç bırakmamak
olmadı.
seslendim sana,
gözlerin gözlerimde
öylece bakakaldın.
aşkım duy sesimi dedim haykırarak.
herkes duydu da sesimi
bir sen duymadın.
baktım gözlerinin taa içine,
gör istedim
gör bendeki seni
görmedin.
kan rengine bulanan bedenin
yenik düştü azraile.
hani bir yastığa baş koymuştuk
ömür boyu.
söz vermiştik birbirimize.
yastıgında kokun kaldı sadece
aynanın önünde gülen resmin.
birde ardında iki evlat.
tıpkı sana benzeyen.
güçlü olmalıyım biliyorum
ayakta durmalıyım
senin istediğin gibi yıkılmamalıyım.
ama çok zor biliyor musun
yokluguna dayanmak.
sensizliğe alışmak.
biiliyorumki başarmalıyım.
yaşamalıyım.
senin için,
evlatların için,
umutların için.
kurdugumuz hayaller için.
eşime ithafen
en büyük acılardan biri kağıt kalem olmuş, akmış dizelere,
allah sabır versin,
GÜZELDİ YÜREĞİNE SAĞLIK DOST
Allah tahsiratını afetsin, mekanı cennet olsun, siz geride kalan ailesine da sabırlar versin, şair dost.
Emin ol aileyin mutluluğu onun mutluluğudur. Saygıyla başın sağolsun..
Allah eşinizin yerini cennet mekan etsin.Ne güzel arkasında çok güzel bir insan bırakmış sizi çocuklarınızı Allah hiç ayırmasın ...Şiiriniz zaten herşeyi anlatmış ...tebrikler
oof bu şiir üzdü beni allah sabır versin hepimizin hayatında bir dram var hiç birisi birbirine benzemez hayatın gerçek yüzü bunlar
güzel yarınlar diliyorum sana