Hayat Bak
Hayat Bak!
Gözleri acıya mühürlü bir kadın
İki çocuklu mutsuz bir anne
Safran sarısı gençliğimde
Yüreğimde yaşatırdım onu ama
Sevdiğimi söyleyemedim bir kere
Hayat Bak!
Bana Bak!
Kalbi aşka mühürlü bir adam
Bekâr, çocuksuz ve mutsuz
Ölümün eşiğinde...
Yüreğinde yaşatıyor pişmanlığı ama
Bir türlü dönemiyor geçmişe
Hayat Bak!
Kaderimi emziren anne sensin
Bak da gör yetiştirdiğin çocuğu
Bak ama aldanma gördüğüne
Başım dik yürüyorsam hala
Seçimlerimin doğruluğundan değil
Boğazıma dek pişmanlığa battığımdan
Şişman pişmanlıkların içini kemirir utan, sıkıl, Korkma...
Sanırım bu kez "3. İyi ki-ler" kendini aratmış şair.
Tebrikler