Hayat Susup \ Ayrılıkta Unutmak...

( Ne bir hayat kadar asi oldum , Ne de bir kader kadar isyankar..Ne sessiz bir su gibi herkesi boğdum..
Ne de hırçın dalgalarda umut savurdum..Altı üstü hayata sustum...)



Güllerin arasında dikenlere gülmeyi öğrenmiştim..
Sessizlikte çığlık olmayı..
Solarken resimler siyah-beyaza..
Ağlarken gözler ayrılıklara..
Susmuştum...



Susmuştum...



Düşünüyorken gözlerimde ki hayatı...
Akıp gidiyordu ellerimden...
Durduramıyordum sözcükleri..
Çınlıyordu yüreğimin içinde..
Yankı yapıyordu koca bir dağ gibi..
Yanılmaların usta olmuştum..
Şarkılardan medet umuyordum..
Yaralı bir serçenin kanadına sığınmak istiyordum..
Yitip giden hayatımın sessizliğinde..



Bir nehir gibi acıların içinden..
Mutluluklara akmak geliyordu içimden..
Gökyüzümde pike yapıyordu kaderim..
Gökyüzümüzde yoktu artık..
Güllerimiz vardı ..
İsimleri vardı oysa her birinin..
Solmadan , Ölmeden önce..
Zamansız ölümlere yenilmişti hayatım..
Susuyordu her şey..
Sokaklarda biz yürüyorduk..
Sokaklar bize inat dar yapılmıştı..
Bir bankın köşesinde..
Bıçakla kazıdığım isimler..
Şimdi bana ağlıyordu..
Bu kadar mıydı...
Bu kadar mı..



Yanılmaların ortasında kağıttan bir gemi gibi..
Ne zaman batarım..
Bu noktayı kim icat etti acaba..
Her şeyin sonuna bir nokta..
Oysa ben virgüllerle kesmek isterdim hayatımı..
Hiç bitirmeden bir şeyi..
Sonu olmadan yaşamak..
Her nesnenin ölümlü olduğunu bilsem de..
Ölmeyecek gibi yaşamak..
Ne zor oysa "yaşamak"...



Karanlık zifiri bir şekilde çökerken kentime..
Ben unutuyordum..
Unutmayı da...
Düşünüyorken seni , Gözlerini..
Öpüyordum ellerinden ..
Alnından öpüyordum geceye inat..
Kaderini kaderime bağlayıp..
Hayatı susturuyordum..
Ve bende..
Asi bir küheylan edası ile..
Susmuştum ...



Özgürlüğümüz yoktu..
Elle ele tutuşmak yasaktı..
Düşüncelerim ;
Düşüncelerin girdabında boğulduğunda..
Tek çözüm ayrılıktı..
Oysa tartışmak isterdim..
Konuşup bağırmak isterdim..
Ellerini tutarken sıkıca..
Gitme demek isterdim..
Git-me dedikçe gitmen için sana yalvarırdım..



Şimdi bu aşk kimliksiz..
Hükümsüz..
Kanadı kırık , yaralı bir kuş..
Siyah bir nokta gecede..
Anlamını yitirmiş eski bir nota..
Hayatın "h" harfinde kaldık..
Yani hoyratça harcadık..
Şimdi susma vakti güzelim..
Sussam, sussam ,sussam..
Hiç konuşmasam...