Hayata Isyan
Kime güveneyim ben bu dünyada,
Güvence kalmadı artik hayatta,
Atıyor kazığı oğul babaya.
İşte yaşıyoruz böyle zamanda.
Anaya babaya el kaldırırlar,
Sonra bir köşede Kuran okurlar.
Herkesi kendinden küçük tutarlar,
Beş para etmeyen alçak insalar..
Sevgi dedikleri koca bir yalan,
Ana baba aşkı edilmiş viran.
Kurana kitaba saygısı olan,
Yapamaz kimseye böyle bir haram.
Ata sözlerini bir hece sayan,
Hatırlar sadece maziye dalan.
Cahildir bunları unutan insan,
Hayır gelmez bize onlardan inan.
Bir birinin sırtından vuran vurana,
Ne dosta saygı var ne de insana.
Gelsin böyleleri dine-imana,
Çok yazıklar olsun böyle davrana
Bir birinin sırtından vuran vurana, Ne dosta saygı var ne de insana. Gelsin böyleleri dine-imana, Çok yazıklar olsun böyle davrana
Yürekli kardeşim benim ne kadarda güzel anlatmışsın evet dediklerin malesef çoğunu yaşıyoruz veya duyuyoruz.Ama ben inanıyorumki bu dünyada hep böyle insanlar yok biliyorumki senin gibi içten yürekli sevgi dolu candan insanlarda var öenmli olan onları görebilmek.Yürekten kutlarım sevgilerimle kardeşim...
Güzel dizeler...
Sen yine güven birilerine ki birileride sana güvensin...
Kutladım.
Hatırlarım mazinin sayfalarında geçmişin izlerini Göz gözü görmez sigara dumanı Ve hafif uyku aralarıydı gecemde Bom boş odada yine yalnızlık kokusu sarmıştı etrafı Dudaklarımın izmaritlerle öpüştüğü sigaralar, hep yarımdı Ve fırtınada kurumuş yaprak gibi savrulup dururdu Mecalsiz bir yanım ve hep yaşlı gözlerim
Ve yalnızlık tek yoldaşım Ciğerimi ateşiyle daha fazla yakmasın diye Yüreğimi dökmeye çalışırdım, sayfaların üzerine Göz pınarlarımdan dökülen damla,damla,yaşları akıtıp Acıları,hüzünleri,sensizliği,hasretini yazardım Zemheri gecelerin en sessiz zamanlarında
Sonra gözlerim bulanıklaşırdı Hani nefessiz kalır boğulursun dar gelir dört duvar ya Penceremdeki bir yağmur damlasının solgun izine kıvrılıp Hani öyle boynu bükük yığılır kalırdım Hani bitkin düşersin ya Öyle hayatından bıkkınca yatıp uyurdum Buğulu bir pencerede, silinip, yok olmak gibi
Uyanırdım yeni günün sabahında Yine aklıma gelen ilk şey olurdun sen yine Bir de hüzün Ki hüzün her yeni gün sahnede Bir yıkımın yaşandığı zamanlardı yokluğun Ve yağmurdu, bütün sensiz günlerimin adı Ve sensiz her gün yağmur yağdı, gökler ağladı Sensiz şehri bir sel aldı kaybettim kendimi
İşte o kaybettiğim selde Boğulmuş bir çocuk cese(diy)di yüreğim
Yalnız Kimsesiz Çaresiz...
tebrıkler canım guzel şiir👧👍