Hayata Isyan
Kime güveneyim ben bu dünyada,
Güvence kalmadı artik hayatta,
Atıyor kazığı oğul babaya.
İşte yaşıyoruz böyle zamanda.
Anaya babaya el kaldırırlar,
Sonra bir köşede Kuran okurlar.
Herkesi kendinden küçük tutarlar,
Beş para etmeyen alçak insalar..
Sevgi dedikleri koca bir yalan,
Ana baba aşkı edilmiş viran.
Kurana kitaba saygısı olan,
Yapamaz kimseye böyle bir haram.
Ata sözlerini bir hece sayan,
Hatırlar sadece maziye dalan.
Cahildir bunları unutan insan,
Hayır gelmez bize onlardan inan.
Bir birinin sırtından vuran vurana,
Ne dosta saygı var ne de insana.
Gelsin böyleleri dine-imana,
Çok yazıklar olsun böyle davrana
Şiir öyle bi akıp gitmişki bi çok şey anlayılmış bu şiirde kutlarım karedeşim seni 👍👍👍
ya humay sen gitgide güzelleşiyormusun şiirlerinde hı..? başarıların devamı dileğiyle yüreğine sağlık👍👍👍
Tüm Sair arkadaslarima cok tesekkür ediyorum.. Zaman ayirib Siirime yorum yazdiklari icin.. Elleriniz dert görmesin.. Sagolun.. Sevgi ve saygilarimla
👍👍👍 çok güzel mükemmel yaşınız küçük dünyanız büyük
Bu güzel şiire bir iki dörtlükte benden...
Bir zamanlar amca dayı diyenler Yok, olup gitmişler seven kalmamış Önümde eğilip saygı duyanlar Tükenip bitmişler güven kalmamış
Hepsi artist olmuş oynar oyunu Sanki uzaylılar bilmez soyunu Tepeden bakarda görmez boyunu Beraber binecek deven kalmamış