Hayatıma Şiir
Hayat rüzgarına kaptırmışım kendimi
İstediği yere savuruyor beni
Kendimden bir şeyler serpiştiriyorum geçtiğim yerlere
Sırf insanlar halimden mutlu olduğumu düşünsün diye
Hayat nehrine bırakmışım kendimi
Akıp giden hayatlar seyrediyorum
Her geçtiğim yere bir parçamı bırakıyorum
Ben benden gitmiş zaten ben de kalmak istemiyorum
Hayat tiyatrosunda hayatın kendisi oyun
Köşede rol düşmesini bekliyorum
Roller dağıtılmış,oyun başlamış çoktan
Bense oyunu seyrediyorum uzaktan
Hayat yarışmasında jüriyim ben
Hayatları eleştiriyorum önüme gelen
Aslında katılmaya can atıyorum diğer hayatlar gibi
Ama bırakamam bu görev dediğim usandırıcı işi
Hayat saklambacında en zor yere saklanmışım
Kimsenin beni bulmasına izin vermiyorum
Herkes bulunmuş yeni bir oyuna başlamış çoktan
Bense ilk oyunda kalmış bekliyorum yılmadan
Hayat otobüsünde yolcuyum ben
Nerede ineceğine bir türlü karar veremeyen
Her hayatı görmüşüm insanlar inerken
Bir benim, bir önceki durakta inmesi gerekip cesaret edemeyen
Hayat yolunu takip ediyorum ben
Gidecek yerim yok,yürüyorum bilmeden
Sığınacak bir yer bulma ümidim var hala
Her ne kadar aç,susuz,umutsuz olsam da.
yaşadıklarımız hep hayattan kesitlerdir şiire işlenen zaten.duyarlı yüreğe teşekkürler.😙👍
SUPER YUREGİNİZE SAGLİK TESEKKURLER!
"Hayat rüzgarına kaptırmışım kendimi İstediği yere savuruyor beni"
Ordan buraya burdan nereye?
MUtlaka ümit olmalı herşeye rağmen..
Güzel şiir..
Sevgili Asuman kutlarım..
Hayat sahnesinde bir seyirci Oturur belli belirsiz bir yere Karanlık kuytudur o yer. İzler, dinler her şeyi. Aslında Görebildiği Duyduğu kendidir. Sahne bildiği yer Kendi beyni Hem seyirci hem oyuncudur.
Peki nedir beğenmediği Her şey kendindense Değiştiremediği düşünce? Nasıl başlar _____ilk replik Bu dünyasını kaplayan kara bulutlar Nasıl belirir gündüz ve gece.
Hiç görmez mi etrafı Baharla gelen renk renk çiçekleri Rahmetle açarlar Hakka el Gün gelir boyunları bükülür Kurur güzelim çiçekler.
Ne kalır o hayattan geriye Bunca halin özüne. Bir küçük yaprak titrer Düşer hayattan Aslında onca çaba bir kuru Yaprak olmaya mı?
İnsan büyük oyuncu İradesiyle yazıyor kendi oyununu. Seçim önünde İster iyi, ister kötü Senaryo kurulur her düşüncede İnsan büyük oyuncu Büyük yazar çizer kendince.
Darılır çizilen çizgilerle Ak kara bilinmez değil. Yeter ki gönül evreni okumayı bil Çok mu boş bu düşünceler Kendi içimde kurduğum evren Bana mı döner her günde Yeniden __yeniden aynı ben mi olurum.
Yeter artık sıyrıl Gökte ay, güneş, bulut Dalında tomurcuk durmadan yürür Birikir yaşanmışlıklar Hep bir haykırış vardır İnsan doğar Her günde Yeni bir insanla sahne yeniden başlar
Hayat oyun degil şaire hayatı idame ettirmenin mutlak bir bedeli vardır.Bedelini ödediğin sürece istediğiniz durakta inebilirsiniz.Önemli olan alacağınız risk için cesaretiniz varmı.Dilerim yüreginizdeki yaralar derman bulur, satır aralarına gizlediğiniz boşluk dolar ruhunuzda ve hayattan mutlu olmanın bedelini ödeyerek haz alırsınız.Sayğılarımı bıraktım sayfanıza.