Hayatımın Önizlemesi

Ben hala; o benim,
Eski tas, eski hamam,
Bıraktığınız yerdeyim...

Aşinadır pencerelere bedenim.
Aynı suçu daha önce de işledi,
Perdeyi defalarca sıyırarak, titrek ellerim.
Yorulmadı karanlık caddeye gam akıtmaktan,
Bedbaht gözlerim...

Geceye hayranım,
Ve gün batımına düşman.

Ruhum arafta,
Yıkık hayaller, gönlüme mekân,
Varlığım, dört yanı kesişik mahzende,
Sabrımın sınandığı yerde, ahvalim yerle yeksan.

Gündüz yatar pusulara,
Hazırlar güneşi hain tuzaklara...

Yanlış biliyorsunuz,
Işıkta büyüdü korkularım,

Ve intihar etti,
Umutlarım,
Görünce parlak yıldızları.

Sessiz ayaz,
Ve susuz yaz gibi,
Hayatım,
İki küçük dilim ekmeği,
Hayallere banıp,
Sonra hıçkırıklara,
Ram olmak gibi...

Ben hala eski benim,
Sadece birkaç küfür güncellendi,
Dilimde,
Ve umutsuz göz kırpışlarım,
Caddelere dağıttığım sahte gülücükler,
Hep aynı..

Çaresi yok;
Bu patikalardan,
Dört şeritli yol yapılmaz,

Anlamı yok;
Altın suyuna bronz batırılsa,
Yinede değer kılınamaz...

Uçurum önlerine yürümeye dahi mecalim yok,
Hiç değilse son kez,
Kendimi boşluğa bırakıverecek kadar...