Hazan Sultan

"Beni bir gözleri ahu'ya zebun etti felek"
"Yavuz Sultan Selim"


Bilmiyorum. Uzaktan uzağa firkate neden mecburum.
Kimse bilmesin. O leyla olamadı ama ben mecnunum.

Halbuki onu buldum diye taşlara sürdüm yüzümü
Kapandım soğuk mermerlere, Ona götürdüm gökyüzümü.

Artık hangi yöne baksam, yüzüme gazellerin dökülür
Leyla merhametsiz, lakin mecnunun tırnakları sökülür.

Attım kendimi çöllere, sönmez yangınlardan geliyorum
Haza zindanlar benim, görünmez giryanlardan geliyorum.

Canımı öylesine yaktılar, ufkumdaki paslı bulutlar
Ne zaman geleceksin bahtıma, ne zaman yaslı umutlar.

Hazan Sultanmış adı... bendesiymiş kırgın bir mavinin,
Yakmış bağrını ekimler, bir kasıma vurgun hercainin.

Ağlamaktan bizar düştüm, eyy canımın canı leyl-ü neharım
Hani benim ömrümün, nagehana karışmış zevk-ü baharım.

Ki...Kanayan her yaramda ahu-zarımsın peymanelerde
Ki... Zarı zarı döner, pare pare canım pervanelerde.

Kendim öyle bahtsızım, ıssız zındanlarda dardayım dedim
Ateşler yakmaz beni, ben ki.. fizanlarda hardayım dedim.

Lakin duymadı sesimi. Gitti peşinden bir zemherinin
Müptelası ben kaldım. Işık ışık çöl rengi gözlerinin.

Alnıma düşen gölgesinden bildim, tanıdım cananımı...
Kararttı simsiyah saçların, semalarda asumanımı.

Vardım kırkikindilere... daha görmeden yirmi yaşımı.
Diksin. Ferhat ile Şirin, Kerem ile Aslı berzahlara taşımı.

1994