Hazer
Tülay Demir'e
avuçlarında çizili
yol hikayelerinde düşürdün gamzeni hazer
kalk ve bak!
kim daha çok yağmış gök-yüzümüze
uzadıkça saçların acılara dolandı koyu sarı
cenin pozisyonunda mı ağlar her acı
buzdolabına kaldırmış annen gamzelerini
çocuk cesetleri birikmiş "lö sev" sokağında
mor çizgiler tarif eder mercan gözlerini hazer
tahta taraklarla tarıyorsun gecenin yalnız saçlarını
ellerini kaldırıyor bir şehir ağladığında
düğme kavanozuna saklamışlar uçurtma ipini
ölü kelebekleri,tahta atını ve bez bebeklerini
sözcükler dilinde buharlaşıyor sustuğunda
bir sayfası kıvrık kitap gibi noktalıyorsun
sandık lekesi gençliğini
duvarlarına şarap dökülmüş otel odasında hazer
kemik beyazı ellerin şükür topluyor
yüzünün nemli sayfalarını bir bir okudum
gen çıkmazı yormuş gözlerini geçmişin tozlu rafında
sehpanı tekmelerken göğündeki yırtıcı kuşlar
kopmuş boynundaki kanlı urgan
esmer kumlarla yürümüş çıplak ayakların
birazdan teslim olur liman
deniz dökülür şişelere
martılar göç eder başka yurtlara
ağlama hazer
hazer ağlama
...
uçurum ve beyrut kokulu saçlarına masallar anlatsam
sırtında esen rüzgârları yakalasam
yağmura tutulan gözlerini yıkasam gözlerimle
bu hikayenin sesinde sigara söndürüp küfretsek
gelmişine geçmişine
bir tek keje çığlıkları kırar zincirlerini hazer
giyotin kesiği ince boynun
mermere düşen yüzük sesiyle irkiliyor ruhun
hangi öyküyü giyinsen üşüyorsun hazer
çocuk gibi dudaklarını buruşturuyorsun
koynunda büyüttüğün şiirlerden haber alınamıyor
süresiz oturum izni alıyor yüreğine bir ağrı
gözlerini tehdit eden gözyaşına yumruk kaldırıyorsun
gideceğin yolları oyalıyorum hazer
gitme, gitme ki vurulmasın ayağından bir şiir
kaldığın yerden gül diye ayraç bırakıyorum kapına hazer...
canımı yaktırlar ya ben kendimi astım savcının sözlerinde bana '' nasıl inanırsın hoca hanım dedi nasıl '' dedim ki ama Allahın adını kullandılar '' hafiften gülümsedi .. bende ne çok utandım bilemezsin... şimdilerde acılan davanın içine gömülmüş hazan mevsimi...
düşlerimi katledenleri çocuklara harcanacak paramı iç edenler elbet bulunacaklar... İnşAllah...
Savcılık kimse ya da kimlerse '' ikinci ben'' olarak dönen facede bulunur dilerim...
Korkak çok korkak oldum... Üşüyorum saliseler örtmüyor içimin yaş alnını..
Allahtan gelen her şeye ama her şeye kocaman yer var kalbimde Biliyorum ki ebedi yerde Allah kullarına her şey için hesap soracak... Şükür...
Duam ''zilzal'' suresine sığındı
bende sana ırmağa sedama sığınan kaçak ruh ...
Hadi sırtını dön ensenden doğayım...
Her iki cihana yemin olsun sevmeye lavicert saçlarından
''Bismillahirrahmanirrahim''
dün ağlarken yanaklarımla repliklerimi sayfalarla sildim yalın ayak koştum koştum boş sokakların çocuk çığlıklarında
ben hiç günah yapmadım sadece inandım Allah deyip yanıma sokulanlara yürümeye çalıştım yollarıma taşlar atıldı bağırdım kimse duymadı ağladım ağlatıldım Allah a sığındığım gece seccadesinde kaç kez kendimi yaktım bilmiyorum derdim '' sadece çocuklar '' ama olmadı olmadı can feyzam
babam derdi bana 'ah ay perim senin bu duruluğun çok kalbini ağlatır' demiştide bende küsmüştüm
şimdi anlıyorum şimdi yeni yeni. yaşım büyüdü ama ben hiç büyümedim yeri geldi keje ile öldüm yeri geldi tinerci çocuklarla yürüyen merdivenlerde çığlık çığlığa oyun oynadım.geri geldi tehtit edildim.. kız çocukların nasıl hercandığına şahit oldum... erkek çocukların neden eroin içtiğini öğrendim doğu görev yıllarımda...
ama anladım ki her şey yalan ... benim çocuğuma dokunmayan bin yıl yaşasın denilen hayatta . tek başıma dayandım aldırış etmedim... kim yardım dilendiyse verdim . ama yetemedim..
'artık her Allah diyene her dua edene inanmıyorum baba'
ah babamı çok özledim çok ağlıyorum ya şimdi senin ellerinde ırmağın can tanemin ses nefesinde.
yanaklarımla sevdim en sevi aklınızı
ellerini kaldırıyor bir şehir ağladığında düğme kavanozuna saklamışlar uçurtma ipini
ne güzel şiir yazmak,
sevgiyle kal...
( kaldığın yerden gül diye ayraç bırakıyorum kapına hazer...)
Hüzünlü farklı ve anlamlı bir paylaşım değerli kalemden.. Sevgi ve saygılar..