Haziran Kırgınlığı

Bir Haziran kırgınlığı yaşıyorum bu günlerde
Gözlerim ısrarla karanlığa açılıyor
Kuş seslerine sağır oluyor kulaklarım
Boğazımdan geçmiyor bir acı kahve
Rahatımı bozuyor kuş tüyü yastıklar
Kafam bozuk yine
Kanıyorum.

Hangi ayışığının altında kavurdu hasret beni en son ?
Ağlamaklı gözlerime ne oldu bilen var mı ?
Rüyalardaki güzellik şimdi nerede ?
Kaytarıyor kalbim artık görevinden
Aşk dolu iltifatlar değmiyor ruhuma
Sönüyorum.

Hiç keyfim yok şu sıralar
Bir fotoğrafı bir de kahvem var elimde
Dünya'nın sonu geliyor belki de, umurumda mı ?
Bıraksalar sırat köprüsünden cehenneme balıklama atlayacağım
Kargaların karanlığa "gak" dediği vakit geldi
Gidiyorum.

Başıboş seslerle dolu etraf
Kalabalıklaşmış bu şehir Haziran'da
Sıcak içten içe kavuruyor insanları
Benim yüreğimde bir soğuk ayaz
Kırgınım güneşe ısıtamıyor beni
Üşüyorum.

Balkanlardan bir rüzgar gelse
Götürse bedenimi çok uzaklara
Ya da bir ışık demeti gökten inse
Uçsa ruhum sonsuzluğa
Kaybolsa gözlerim bulutların arasında
Vakit geldi sevgilim, seni
Terk ediyorum.