Hediyeler Kalıyor Gidenin Ardında...

Hediyeler kalıyor gidenin ardında;

Bende bir inci gerdanlık,
Sende kol düğmeleri,
Onda belki bir kalem,
Şunda ezgili bir parfüm.

Eskiyor bakakalmaktan.
Dokunamamazlıktan oksitleniyor ruhları
Eline alamıyor insan şöyle bi
Sarılamıyor
Azaltamıyor acıyı.

Yanlarından geçerken
Duraksıyor insan.
Küçük bir sandık alıyor
İçine gömeyim, görmeyeyim diyor

Ama hep açık sandığın kapağı,
Uzaklaştıkça yakınlaşıyor, biliyor.

Verilebilse birine...
Atılabilse bir denize...
Vazgeçilebilse ah şöyle bir anda...

Savursa da insan ateşe kararlıca,
Dönüp alıyor defalarca elleri yana yana.

Bir alınyazısı gibi;
Boğazda bir düğüm ya da.
En kadim bir hatıra...
Hediyeler kalıyor, gidenin ardında.