Hep Bu Mevsim Severim Denizi

hep bu mevsim severim denizi
dalgalanır,
çalkalanır,
ısınır,
durunur,
ve demlenir bu mevsim
tam da kıvamıdır şimdi...

hep bu mevsim severim denizi,
mahsundur,
durgundur,
nazlıdır,
alıngandır,
terk edilmişliğin hüznünü toplarım kıyılardan
kırılgandır duyguları,
en iyi şimdi anlar halimden
ve bir başka sarıp sarmalar,
bir başka kucaklar beni...

hep bu mevsim severim denizi
bunaltmaz haziran gibi
yakmaz ayaklarımı kumsallar
öper gibi okşar çıplak ayaklarımı,
tüy gibidir çakıl taşları...
mey tadında bir müziktir rüzgarın sesi
o beni tanır, ben onu
dertleşiriz sessizce...


hep bu mevsim severim denizi
sevgili gibidir,
yüreğini açar
umarsızca ve sınırsızca...
güneş gümüş damlalarını düşürür,
aştı aşacak
deniz nazlı,
deniz kırılgan,
deniz duygu yüklü,
dokunsan ağlayacak...


hep bu mevsim severim denizi
taa önceleri Florya sahillerinde alırdım soluğu
şimdilerde ayak altı
çoktandır uğramıyorum
Ayvalık, Edremit, Sarmısaklı
dolaşır dururum aylak aylak,
Ege'de deniz erken soğur aslında
ben de daha güneye inerim
Kemer, Kaş, Kalkan
olmadı Side , Alanya
hele Adrasan, ah Adrasan...

hep bu mevsim severim denizi
başbaşa oluruz,
deniz ve ben
özgürce kumsallarda mehtabı bekleriz
meltem yalnız benim başımı okşar
ve hep bana sakladığı yakamozları yağdırır
sağnak sağnak...

ikimizin sırrıdır bu
kimseler bilmez
öyle vurgun yemiş şarkılar söyleriz ki,
hüznün bin katmerlisi
kimseler duyamaz...

hep bu mevsim severim denizi
yorgun tayfaların seslerini dinletir uzaklardan
ve deniz kızı misafirimiz olur aniden
yosun kokusunun bir bir çeşidini sunar eliyle
damla damla...
öyle bir vuslattır ki bu
sabaha dek sarmaş dolaş
biraz körebe oynarım,
biraz saklambaç...
hep bu mevsim severim denizi
ben ona,
o bana muhtaç...