Her Ölüm Yerini Dolduracak Bir Boşluk Bırakır
Hasretin
Satırlara nasıl düşerse ağırlığı
O misal
Kendi kabuğunda soyunur inci tanesi
Gölgen yorgun
Gölgen üzgün
Adam aramışlığın vardı Atina sokaklarında
Fahiş müptela kızıl akşam demleri
Hiç etti
Ellerinde zamanı
Şimdi sana
Karakumda adın yazılı
Gün dönümleri lazım
Başka bir yol olmalı biliyorum
Sevmeye meyilli
Ansızın
Açık kapı aralığı hüznü dolmalı gözlerinde
Tanımalısın
Senden habersiz şarkıların geçmiş zaman fısıltılarını
Sen bir kep aydınlığında
Kara tahta iz düşümü anlatırsın yaşamdan öte ölmeyi
Dinlerler
Dinlerim
usul
Gece gece
Düşer toprağa tohum
Öpüşün gönlümün hoyrat gurbeti
Bir gülümseme susturur öyküyü
Her ölüm yerini dolduracak bir boşluk bırakır
Sen bir kep aydınlığında Kara tahta iz düşümü anlatırsın yaşamdan öte ölmeyi Dinlerler Dinlerim usul Gece gece Düşer toprağa tohum Öpüşün gönlümün hoyrat gurbeti Bir gülümseme susturur öyküyü Her ölüm yerini dolduracak bir boşluk bırakır
elinize sağlıkk güzel bir şiiirdi kutlarım
geç yazıyor bu kalem çok beklettiriyor..
şiir engin ve duru bir denizden yüzümüze vuran bir esinti gibiydi ve başlığa adını veren final bütün ağırlığınca insanın içine bağdaş kurup oturdu.
tebriklerim çok..
"Fahiş müptela kızıl akşam demleri Hiç etti Ellerinde zamanı "
belki de ta başından yokluktu zaman bellediğimiz ve kızıl akşam demleri de vazgeçemediği süreğen düşleriydi yokluğun?
duygu estetik düşüyor kalleminizden. şiirinizi ve şair yüreğinizi kutluyorum.
tebrik ederim cemal abi
çok güzel bir şiirdi
yüreğine kalemine sağlık abi ...
Her ölüm yerini dolduracak bir boşluk bırakır
hem de kabuk tutmayan cinsten🤐 yaşanan mı
öncesimi bilmiyorum ama acıttığı kesin..
hangi ölüm acıtmazki...
yüreğe sağlık usta...
saygımla daim...