Her Şeyden Bir Fazlaydın - Ü

çünkü
şarkıların yandığı yerden tutunuyordum sana
hiç dinmezdi fırtınası hislerimin
usulca, sevdanın rengine bürünürdüm
şair yanımdan vurulurdu düşlerim
biliyorum
kıblesi aynıydı sevdaya dair gülüşlerimin
ve yine biliyordum ki
sen benim 'içimin gülen sesiydin'
senliğimdin...

çünkü
sevincinde toplardım bütün tebessümlerimi
hiçbir beste, sana olan özlemimi anlatamazdı
gözlerindeki ateşle ısıtıp üşüyen cümlelerimi
bakışınla, tüm efkarımı dağıtandım
senin bıraktığın anılardan tutunurdum aşka
yüzündeki tarifsiz cennete müptelaydım
her aklıma gelişin, yeniden yaşama sebebimdi
ve ben her gidişimde
kendimi yine sende bırakandım
kaldığımdın...

çünkü
her kaçışımda sana yakalanmayı seviyordum ben
dört bir yanım alevler içindeyken bile
bir tek sana yanıyordum
ömrümün geri kalanıydın sen benim
hiçbir gidişe, asaletin kadar mağlup olmadığımdın
iki kişilikti yüreğimdeki sancım
ve ne zaman 'seni seviyorum' demek istesem
bir düğümdü boğazımda sana tutsaklığım
konuşamadığımdın...

çünkü
varlığında gökkuşağına bürünmüştü aşk
hangi göze baksam tanıdıktı sıcaklığın
zulamda hep sana dair tebessümler saklıyken
gidişinden sonra öznesiz cümleler kuramazdım
seni beklerken kendimden gitmeyi sevdim
ve kuralları sende yıkmayı
korkularım kadar çocuktum yokluğunda
aşk denilen yarayı bir tek sende kanattım
dinmeyen yaramdın
yarsızlığımdın...

çünkü
sana benziyordu sonsuzluk dedikleri şey
hiçbir acı, yokluğunla boy ölçüşemiyordu
kırılganlığımdın satır aralarında
kavgamdın her yalın kalışımda
sen benim hayata başkaldırışımdın
haykırışımdın.