Herbişeyim

Hayatımın en kuytu yerlerinde,
Bir ışık parıltısı görüyorum.
En ücra köşelerde
Seni anıyor,seni yaşıyorum.
Ama sensiz bu kalp nasıl atar,
Sensiz bu dünya nasıl döner,
Sensiz bu gönlüm nasıl güler,
Sensiz karanlıklar nasıl aydınlık olur,
Ve senin sevginle yeşeren gönül çiçeklerim
Şimdi sensiz nasıl yeşerir?
Peki bunların cevabını bana kim verir?
Hayat mı,Yaşamak mı,Dünya mı,Karanlıklar mı?
Yoook malesef onların hepsi dilsiz...
Bu soruların cevaplarını hep senden duymak istedim,
Ama sende dilsiz,hayattan yoksun kalmışsın be Sevdiğim...
Ben seni hep hayata dirençli sanıyordum.
Çok yanılmışım...
Ben senden,Sen benden sonra yıkılmışız.
Mutluluk sadece hayal kalmış,
Uzak kalmış biz gibilere.
Ama bizde hala arar olmuşuz
Mutluluğu,sevgiyi,aşkı..en olmadık yerlerde...
Ama şunu biliyorum ki,
Sevgiye dair ne varsa
Hep sende bulmuşum herbişeyim...

Herşey için sonsuz teşekkürler...
Herşey için sonsuz teşekkürler.......