Herkes Gitmişse Yalnızlığın Gözlerine Bak
İnce ince dökülürüm
Vefasızlığa uğrak
Serhat sessizliğinde
Yalnız ve uzak...
-Ölümün soğuk yüzüne değil, tatlı bir hiçliğe bakarak-
...
Gün batımından kaçan son ışıkla
İpilder düşerim belki dudaklarına
Tadım acı
Kokum hasret olacak
Sileceksin hiç anlamayarak
Belki de öfkeleneceksin
Anlamsız bir duygu saracak
Rüzgârda ifildeyen yaprakların sesine takılacak kulakların
Geçmişte kalan hüznün müziğini dinler gibi dinleyeceksin
Belki de beraber yürüdüğümüz bir sokaktan geçiyorsundur
Masum bir tebessüm belirecek mimiklerinde
Duracaksın!
Adımların geri götürecek...
-Senin yüzünden rakıdan vazgeçip şarap içtiğim-
Hani şu Beyoğlu'nun, ehlikeyif mey damlarına
Fütursuzca çökeceksin
Nedensiz...
Her şeyi iki kişilik söyleyeceksin
Arada gözlerin takılacak
Tavandan sarkan balıkçı ağlarına
Sakil bir bardak isteyeceksin
Ve işte o an ben düşeceğim aklına
Unutma!
Herkes gittiğinde
Yalnızlığın gözlerine iyi bak...
😥bulut şiirlerinden daha öte bişeydi bu.... derin...😙
kutlarım 👍👍👍
Yalnızlık ve yalnızlığın gözleri ...
Şiirin adı bile yetiyor insana ki; yalnızlık zul, insanın kendine yaptığı en büyük kötülük belkide.
Buruk ancak deminde satırlar kutlarım içtenlikle.. Çok güzel.