Hero Ile Leandros'un Hikayesi

Hey ! Leandros..
Şiirimi yokluğuna kaldırıyorum
Haydi şerefe !


Hero'nun yaktığı ateş gibiyim , bilir misin?
Her gece boğazımda yanar bir meşale
Yutar yangın çığlıklarını Sestos'un karanlığı
Açamam gözlerimi son kıvılcımdan,
İnce sızılar sağaltır bulutlar üzerime
İsimsizliğimle çoğalır rüzgâr
Ve düşer kurşun ağırlığın
İçimin delik deşiklerine.

Kısmet bıçak yarasıdır Leandros
Kader ölüme endeksli , bilirsin !
Kulaklarımda tortusu kalan iç genişlemeler
Geçtikçe bendimden it gibi
Yaralarımdan ısırıyor kendine saklanmakta ki beni
Nedense,
Sana ilk daldığım yerde buluyorum kendimi
Anlarsın ya,
Balık ve meze sofrasında hani
Kımıltısız bir suyun kıyısında öperken gözlerimi
Ah şu hasret,
Neredeyse salıverecek Boğaz'a bedenimi

Nigâhın'daki hâr'a lâl oldum da
Anlamadın Leandros
Keşke çıkmasaydın kıyım/a.