Hesaplaşma

gece olmaya az kalmıştı
sırtında sanki o taşıyordu,
kapkara geceyi ve yıldızları...
o yürüdükçe hepsi onunla gidiyordu
sabah olmayacak, güneş doğmayacak mıydı?
onca yoksulluğa rağmen,
hâlâ o çocuksu masumluğunu yitirmemişti
ergendi, belki hayalleri yarına kadardı
o, şimdiyi düşünmek zorundaydı.
öbürlerinin ki düşünülmüş işleri kotarılmıştı
o istemediği bir evde doğmuş,
ailesini ne o seçmişti, ne de onlar bunu...
ama buna göre çocuğu, aile yetiştirmez miydi?
şimdi o elektrik direğinin dibinde...
oturdu büzüldü, kartopu gibi oldu.
yere düşen her kar tanesi özellikle buna konuyordu
kendisi gibi bir de kedi geldi yanına; yalnız ve ortak,
utandı ondan o da çöp karıştırıyordu...