Hevesim Kaldı
Kader kader dedim büktü belimi
Soldurdu bahçemde gonca gülümü
Bana layık görmüş sanki zulümü
Bilmem bu dünyaya ben niye geldim?
Doğmadan elimden babamı aldı
Hüzün yaylasına ruhumu saldı
Eller baba derken hevesim kaldı
Bilmem bu dünyaya ben niye geldim?
Yıkık viraneyim baykuş ötüyor
Hazan düşmüş bağlar yaprak döküyor
Felek sol yanımdan çelme takıyor
Bilmem bu dünyaya ben niye geldim?
Ah ettikce duman göğe çıkıyor
Çaresizlik kalan ömrüm yıkıyor
Ecel damarımdan tutmuş sıkıyor
Bilmem bu dünyaya ben niye geldim?
Eğer gelmeseydin,sen bu dünyaya, Sitemli şiiri, kim yazacaktı? Boynu bükük garip,her zaman yaya Yürür de feleğe, kuyu kazamaz.
Anayı babayı, seçemeyizde, Akraba ve komşu sülaleyi de. Sen istediğin kadar,ciğer yandı de Kalem kudretini, kulu bozamaz..
Seven mırıldanır, tarihi gerçek, Başına geleni,tevekkel ol çek. Dilersen bahçende,şadolur Çiçek ı?şığın kalbine,fitne sızamaz.
Selâm ve sevgiler.torunumun annesi sayın şairem... Çiçek..İzmir..
En sevdiklerimiz kaybederiz,acıları yakar içimizi,sanki herşeyin sonu gelmiş gibi olur bu acıyı çekene .. Bu herkes için değişmez bir süreçtir.. Canlıdır,doğacak ve ölecektir. Bu gerçeği değiştirmeye de kimsenin gücü yetmez elbette.
Ama " Ölenle de ölünmez ki;" demeleride doğrudur. O acı ve üzüntü ile yaşam sürdürülemez ve de zaten çekilmez de. Ölümün ya da gidenin bazı değer ve özellikleri de geride kalanlar için bir teselli kaynağı olmalıdır deriz. Kim ve hangi canlı bizlerden ayrılırsa ayrlsı,yaşam devam eder, hiç durmadan ..Sabır ve metanettir bizi acı ve ezalardan uzak kılan. Umarım siz değerli şair de bunun bilincindedir. Duygularını böylesi güzel şiirleştiren şair Değerli Emine,seni Kutluyorum.
yürek sesine sağlık canım...
Şiir olarak güzel, içerik olarak hüzünlüydü.. Eline sağlık.. İlhamınla daim ol emiii 👍👍👍
imtihan olmaya geldik dünyaya
ölümler...açlıklar...zenginlikler güzellikler...çirkinlikler acılar...mutluluklar
mal...para...çoluk çocuk
herşey bizler için birer imtihan EMİNE hanım kalemine kuvvet sen başkasın...başka yazıyorsun