Hevesim Kaldı
Kader kader dedim büktü belimi
Soldurdu bahçemde gonca gülümü
Bana layık görmüş sanki zulümü
Bilmem bu dünyaya ben niye geldim?
Doğmadan elimden babamı aldı
Hüzün yaylasına ruhumu saldı
Eller baba derken hevesim kaldı
Bilmem bu dünyaya ben niye geldim?
Yıkık viraneyim baykuş ötüyor
Hazan düşmüş bağlar yaprak döküyor
Felek sol yanımdan çelme takıyor
Bilmem bu dünyaya ben niye geldim?
Ah ettikce duman göğe çıkıyor
Çaresizlik kalan ömrüm yıkıyor
Ecel damarımdan tutmuş sıkıyor
Bilmem bu dünyaya ben niye geldim?
mısralar ne kadar sitem etse de sitem eden gönülden umutlar hiç eksik olmamış. umudunuz daim yüreğiniz ve kaleminiz hep var olsun Emine hanım saygılar.