Hiç Bir Öyküye Yakışmıyorum

/oysa aşk şiirler kadar kısaydı /
ala - kır saçlarında
uçsuz bucaksız bir ürperi
gözlerinde ışıldayan
yıldızlar kadar üryandı.......



soluklanıp çeksem içime
mayınlanmış yol gibi nefesim...
pusular kurulu damarlarımda
tenden geçmiş ateşle rüzgar
üflemeden yüzünü çevirmelisin...





işte ben ,
en çok buna şaşırıyorum....
öyle çok kan kaybetmişim ki
hangi yanımla tutunsam aşka

/ hiç bir öyküye yakışmıyorum /




ıskalıyorum rengini
ay çekilirken buluttan
düşüyor göz kapaklarım.....
sen uyurken kuş kanadında
varoluş sebebinin
f
..a
....r
.....k
........ı
..........n
.............d
...............a
.................y
....................d
.......................ı
.........................m.......




şimdi;
sevdikçe korkuyor
korktukça batıyordum.....




ama gel gör ki,
şuracığımda ağlar umut serçesi ,
farketmeden delice sevmişim seni....




bak,
avuçlarıma yazdım özüm gibi adını
şayet emin değilsen
gel savur ağlarını.....




tutukla bir sela vakti
dökülsün erguvanlarım.....
bu şiir sağlamasıdır sana olan aşkımın...