Hiç Bitmeyen Sevgiliye...

Salgın sevdalardan faklıydı yaşadıklarımız
Alkollü insanların farklı gördükleriydi belkide
Aslında kaybolmuştuk kendi dünyamızda
Sanki hiç bulmamak üzere saklamıştık olanları
Ve belkide bir daha yaşamamak üzere kaldırıp atmıştık

Her zaman yaşlı gözlerle bakıyorduk saate
Uzun uğraşlar sonunda unutmuştuk birbirimizi
Ama özlem duygusunu hiç silemedik yüreğimizden
Karışık hayaller içerisinde birinden ötekine atlarken
Ya yaralanıp parçalanan ve yarım kalan aşkımızı
Yada bir türlü ulaşamayacağımız hayallerimizi düşünüyorduk
Sadece düşünüyorduk ama elimizden gelen pek fazla birşey yoktu

Ya sevdamın değerini bilseydin
Yada değerin kaybolmadan geri gelseydin...

Kanayan yüreğimin çığlıklarını duyamıyorsan eğer
Senin sevginde hasretinde uzak olsun benden
Şimdi özlem dolu duygularımla sana sesleniyorum
Ey bir zamanlar sevipte şimdi yok olan sevgili!!
Ey beni yakıp hasretinle boğan sevgili!!
Hiç sevmedin mi beni?
Hiç hayalimle yanmadın mı gecelerde?

Yeter!! bıktım artık savrulup gitmekten
Kendini yenileyen duygularım artık yetmez oldu bu bünyeye
Ve hayalin geliyor son bir kez gözlerimin önüne
Çok sevgiler geldi geçti bu gönülden
Ama iz bırakan sadece sen oldun hemde en derinden...

Kendimi kandırmaktan başka birşey değil bu sözlerim biliyorum
Teselli bulma düşünceleri içerisindeyim belkide
Senden uzak kaldığım her dakika
Beni sana daha çok bağlıyor sanki
Ve aslında ne kadar inkar etsede bu yürek
Unutmaki her zaman seni sevecek...