Hınzır Huzur...

/ Bir şarabın arap tadında
Beyaza dönük bardaklarımız
Karasından dönüyor cilası biramız /

Bana dönerken sen dizlerinin çevresinde
Sehpalara yayılan cümlesiyle
Sokak lambalarından geçen neşesiyle
Yolun yanlış kaldırımına düşen gölgesiyle

Ormanların sığlığından geçmiş
Yalın bir ayak izi
Dalları soyunuyor rüzgârın hovardalığına
Ve sen o eşsiz küçük kıçınla büyük daireler çiziyorsun havaya
Kavislerin kıvraklığında tecrübeleniyor hayata
Bütün gözler fırıldaklığında

Ve ateşleri yakıyoruz bağrımızda
Ayrılıyoruz girizgâhında düşlerimiz
Düşük notalarda perdeler bozuluyor muştularımız aşka
Ezgiler ezikliğini aşmış sarhoşluğumuzda
Bahar çiçekleri mis kokularını yayıyor burunlara
Bir yıldız yağmurudur çarpıyor yakamozlara
Yeni şeffaflığını yitirmiş beyazlarında bir duble daha
İçtikçe coşuyor coştukça ısınıyor oda

Bir spiral akıma dolanıyoruz ki sormayın
Ne zaman nede sus payı usumuzda umur susuzluğumuzda
Yitip gitti yaratılar yataklara serilmiş tılsımı çarşaflara
Mum ışığının tulu kanmalarındayız parlamalarında
İçi geçtikçe hırpalıyoruz geçmişler kül kıvamında
Hınzır huzur sinmişliğinde usulca yerleşiyor sevişmelerimize

Birimizde anlamlar doğuruyor içimize
Duygularımızı sinsice itiyoruz karanlıklara
Koşuklarımızı salıyoruz anılara vedalara
Dizeler sıralanıyor yalan sevdalara
İkimizde farkındayız
Anın tadını çıkarıyoruz bahaneler kalıyor yarına