Hû Zikrinde Yıka Beni Tara

Tara Zebu'ya



'' unut beni '' demişsin
'' içinde bulunduğum karanlık sanada zarar verir '' demişsin
peki söz veriyorum '' unutmayacağım seni ''
ve karanlık hoş geldin ...




'' su aşkına
ateşe hû''




yokluğun
yedi katmanın her yerini inleten
ve tarumar eden bir kıyamet alameti gibi




hangi ülkenin kalbinde ağlıyorsun
ve hangi kentin kucağında
ölüm genleri işliyorsun
yatağının başında duran silahında
benim gibi ağlıyor mu




şimdilerde
bir kahinin içinde sessizce uyuyan
doğmayı bekleyen duasız intihar şiiriyim




saat ertesi günü çoktan bitirdi
dilim ise çoktan unuttu duymayı
kulaklarım çoktan dilsiz
gözlerim ise saçlarımla sarılan kefen tabutu



gün yokluğunun öncesi



uyan ey gözlerim
mihrabın şehadetinde nefesinden diril bin kez
aşk ile




destur
ayaklarını çek günahın koynundan
fikrini yatır suya temize çeksin




ey gönlümün siyah benizli
afrika yangınım tara
gel
yeniden dindir ruhumun çığlıklarını




biliyor musun
sen gittiğinden beri bu kent
hep karla karışık fırtına esaretine gebe kaldı
neredesin
ey gözlerimin gülen gül kokusu
kalbim çöktü çökecek
ateşim otuz dokuz buçuk




sağ avucumda
senden kalan anatomi haritam
sol avucumda
bana bıraktığın sensizlik cehennemi




Hû zikrinde
yıka beni tara
belki sen döndüğünde
nefesim nefesine değmez



gel
solumu katletmeden
gel
ya da beni de al samburu toprağına
bir es gündüz amienlerinle









Tülay Lâl
ahir-i fırtınası
ekimoniki