Hükm-ü Figan

----------
İsyanımı kopardım ben, yüreğimin sesinden
Hangi hüküm ayırır ki gönlümün ateşinden
Rüyalarım sana dair hüküm giydim nârına
Söyle katlim mutlak mıdır sevdanın girdabına

Kahreden bu yokluğunla tükenirim her demde
Dağılırım , sen bakınca miskal miskal zerremde
İzim deniz kokardı ya çöl olurum suyunda
Bin kez mendil açsam da ben dilenirim uğrunda

Hangi kitap es geçer ki bu çaresiz sevdamı
Bel ki hatrım olur duysan bir defa feryadımı
Hangi yöne salsam günah , sitem ve isyanımı
Katmer katmer razı olsam ateşten günahımı

Ellerime nur bulaşsa aşkın cehennem olur
Kirpiğinden saldığın düş boynuma ferman olur
Hakikate giz olurken erişilmez hayalin
Nar-ı ateşin sineme sür , fikrime düçar olur

Sesini ek yüreğime aşkın ateşi için
Parça parça dağılsam da sevdanın hatrı için
Zincirden bir kelepçeyim yolunun esaretine
Razıyım bin kez tutsak olsam aşkın zindanı için

Yokluğundan bir ateş yak sazımın tellerine
Ruhuma bir fırtına ol sözümün ezberine
Her zorluğu aşmak makbul bil ki senin uğruna
İster isen alazdan bir ok salınsın ciğerime

Söyleseler bu sevdana değer mi ki bu acı
Bilmezler ki bir bakışın derdimin tek ilacı
Kaç evliya söylemine ilhamdır güzelliğin
Yanı başımda olsan bile tükenmez ki hasretin

Ölümsüzlük şerbetine eşittir bir nazarın
Onmaz bir hâl üzerimde bitmez ki esaretim
Dönüşüm yok amansız yol sonunda bak arafım
Dün sanmıştım sonsuzluğa kaldı şimdi vuslatım

Beklentimin uzağına düşüyorken menzilim
İlâhi bir kudretle bak sürmelenmiş gözlerin
Arşa değer bir kez gülsen gamzendeki şefkatin
İklimlere değişimdir yüzündeki şemalin