Hüzne Karışık Adam

Sen aşka aşık adam!
Sen esmere maşuk adam
Nasıl oldu da düştün sarı tuzağa?
Senin gönlün ki çifte fanus,
kaç kişiye birden yanar bilinmez.

Sen ruhu karışık adam.
Benki gözlerine hiç şiir yazmadım
Benki sözlerine hiç kanmadım..
Sığdır satırlarına aşkını,
mısralara kat gülüşlerini,
Şiire inandır beni..


Sen hüzne karışık adam!
Gözlerin!
O gözler ki cennet kapısına açılan ..
Bakma öyle bana; düşlediğim gibi.
Dokunmadın ki bana bir kez olsun bile.
Hüznün gözlerinden yansır gözlerime
Avuç içlerimde yanar korları,
parmaklarımdan dökülür aşk külleri.


Sen yürek ürperten adam!
Asi bir rüzgarım ben
her zaman solunda esen..
iliklerinde dolaşıp,
Bütün sevdiklerini içine alabilen
nefesimle birleşip,
yüreğinde şiirleşen!

Sen Deniz özlemli adam!
Yüreğime işlemiş sessiz çığlıklar,
kelimelerim kifayetsiz,
Ruhuna ram olmuş gönül mabedim.
O yürek ki gem vurulmaz
O yürek ki ferman dinlemez.
O yürekki aşka sağır,
dua niyetine şiirler yazan.


Ruhuma dokunan,gönlü geniş adam;
Sayki ömrümü sana harcadım,
Sayki ömrüne ramak kaldım,
Titret artık ruhumu,
tut yüreğimi kaçacak yerim kalmasın..
sakla beni orda..
Korkut beni sevmelerinle,
sar yüreğini yüreğime,
kapansın yürek boşluğum,
kalmasın hayata dair keşkelerim.