Hüznün Son Nakaratı...

karanlık gecelerin
karanlığında gördüğüm düşlerin
son gecesi bu gece.
artık hüzünlü bakışların,
ağlayan seslenişlerin,yakarışların
son nakaratları.

hüzün bize yakışıyordu ama
bu gece bir başka durdu gözlerimizde.
sessiz bakışlar daha bir derinlere indi sanki,
yüreklerimize.
gözlerine bakmak istemedim ben,
biliyordum.
hüznün son durağıydı bu gece.
bir vedaydı..

gözlerimiz söyledi söylenecek ne varsa
istemedim ama okudum seni.
gözlerini..
hüzün bu gece
bir başka baktı gözlerinden.
git dedi...

çaresizlik bir çare gibi yankılandı beynimde.
gittim..

ben,
senin çaresizliğin.
ben,
çaren olsam
gidermiydim..