Hüzün Sağanakları Sonbahara Aşık

bir yanımız oluk oluk hançer boşaltması
diğer yanımız sağanak sağanak sonbahar..

yinelenen türküler ıssız kalan kendimizde
geliyor ya eylül çekiliyor ya dallarından yapraklar
bulutlar su toplamaya başladı gözlerimizden
bir yanımız oluk oluk hançer boşaltması
dilimizde bilindik türkülerden demet
ayak izlerimizi taşımaktan yorgun Ankara sokakları
bugün çay ısmarlamalıyım kendime
bir de cıgara

bir banka oturmalı şimdi yılları taşımaktan ağırlaşmış
inceden inceye çizilen çizgiler daha da kalınlaşmış
ense kökünden bel hizasına sızımsı kaşıntılaşmış
cebinden her an ya bir resim ya bir not
ya hayatın dip notunu çıkarmaya alışmış elin sahibi
bir banka oturmalı
yılların hüznünden sağanak sağanak geçen
uzunca yolun son çeyreğine sonbahar sayan adam olmalı
ne bileyim işte ya da kadın
ama mutlaka yorgun olmalı senin ve benim gibi

bir yanımızda yaz olmalı bir yanımızda sonbahar
onun çoçuklarıydık biz de sonbahardık
bir yanımız oluk oluk hançer boşaltması
diğer yanımız sağanak sağanak sonbahar
sen ben ve cıgara
bu gece yıldızlar yaza elveda desinler
kendimize merhaba
merhaba sonbahar çocuklarına.