Hüzün Vakitlerinin Kiracısı

canı çıkasıca bu geceler,
sen gittiğinden beri aklımın peşindeler
az kaldı aklımı kaçırmaya bir gece vakti
dilimin ucunda küfürler
sövmeye varmayan dilim,
niyetini bozacak az kaldı

aynada ağlamaklı solgun bir yüz
bu yüz benim olamaz olmamalı
bir başkası mı var odamda
hüzün vakitlerinde bir kiracı
mesela...

her şairden bir ayrılık şiiri var aklımda
okuyup yalnız olmadığımı anlamalı
peki ya onlar yalansa
bendeki en ala gerçek!

ne olur dön artık
yoksa bu kendi kendime konuşmalar beni öldürecek

bir başıma şarkılar okuyarak
kaç zaman avutulur bu şuursuz yürek
yalan şiirlerin mısralarına dokunarak,
geçer mi bu kalp ağrısı
bu uğursuz karanlık...

hüzün vakitlerimdeki kiracı
sende çık git artık
git başka gönüllere taşın
mutluluğum gelecek uzaklardan
git ve bir daha da dönme sakın...