Hüzün Yüklü Eylül Bulutları
Bir gün yolun düşerse,buluştuğumuz yere,
Ormanları yok edip, gecekondu kurdular.
Anıları yaşarsın, isyan etme kadere.
Elimden bir şey gelmez,can evimden vurdular
Sabahın seherinde, güneş bize doğardı.
Yağmur bulutlarıyla, gönlüme aşk yağardı.
Gece boyu sevgimiz, mutluluğu sağardı
Yoksun diye çiçekler, seni sorup durdular.
Giderken son bakışın, kor gibi yaktı beni .
Her zaman içimdesin, asla unutmam seni.
Gelir gider koklarım, sevdiğin yasemeni.
Çiçekler de bilirler, aşk dünyası kurdular.
Martılar süzülerek, kıyıya vardığında
Yakamozlar denizde, ,mehtabı sardığında
Gün batımı renkleri,dağları yardığında
Özlem yüklü duygular, gönlümü savurdular.
Yaşamın anlamı yok,zaman sanki duruyor.
Güllerin goncaları, açılmadan kuruyor.
Tükenen umutlarım,şamar gibi vuruyor.
Geçmişteki anılar,yüreğimi yordular.
Dinmeyen gözyaşlarım,gizli gizli aktıkça,
Unutulmayan aşkın,sonuna dek yaktıkça,
Eylül yağmurlarının,şimşekleri çaktıkça,
Mutsuz geçen yıllarım, seni benden sordular.
Şiirime ses olan Sayın Hasan Durmuş Beyefendiye teşekkür ediyorum
Sayfama uğrama nezaketi gösteren arkadaşlarıma ve şiirkolik seçici kuruluna teşekkür ediyorum.
Sizlerle duygularımı paylaşmaktan mutluyum.
..hüznü yakıştırmıştı şiir..geçmişe hasretlik biraz,anıların eskiyen yumağını çözmenin tatlı uğraşıydı mısralar güzeldi mazi eylül..teşekkürler ülkü hanım..tebrikler...