Huzur Sokağı
Her gün gelir geçerim ,
Bu dar sokaktan,
Pencerelerinde çiçekler,
Beyaz badanalı evler,
Kapı önünde nakış yapan,
Ağız ağza vermiş,
Oyalı yazmalı kadınlar.
Hadise olur birinin geçişi,
Bütün gözler ona dikilir.
Ne giymiş,kimin nesiymiş.
Utanarak geçer yabancı kişi,
Hepsi beni iyi tanır.
Onlardan biri gibiyim.
Kimse bakmaz geçerken.
Sokağın bitiminde,
Eski mahalle fırını,
Her tarafı kaplar dumanı,
Çarşıdan ekmek yemez,
Bu sokağın insanı.
Çiçekli perdeleri,
Açıktır pencereleri,
Kasetten yayılır gider,
Sevda türküleri.
Her gün dinler geçerim.
Zor geçinirler,bilirim,
Ama, yürekleri huzur dolu.
Bu insanları çok severim.
Gönülleri sevgi dolu.
Başka bir alemde yaşarım.
Unuturum derdimi kederimi.
Bütün yorgunluğumu atarım.
Bu dar sokaktan geçerken.
Ülkü Ahıska. 08.Kasım.2009
resmen yaşattınız o sokakta bizleri...
tebrikler
bende bütün yorgunluğumu attım bu huzur dolu şiiri okur/ dinlerken 👍 kaleminize ve sesinize sağlık 🙂 sevgiyle kalın....
Kurgu değil de gerçekse bu sokağın adresi saklı mıdır? Ne huzurlu sokakmış ki mutluluk şiiri yazdırır.
Kutluyorum.
Başka bir alemde yaşarım. Unuturum derdimi kederimi. Bütün yorgunluğumu atarım. Bu dar sokaktan geçerken.
Bir nostaljinin an be an yaşattıklarıydı sevgili şairem...
................Güne Özel Geçtim.............
Huzur sokağı, Ahmet Hamdi Tanpınar'ın Huzur romanını anımsattı. Onun adı "Huzur" olsa da o bir huzursuzluğun romanıydı.Ama bir de ne göreyim burada Ülkü hanımın huzur dolu yüreğinde her gün gelip geçtiği bir çevrenin betimlemesiyle başlayan sonra onların iç yaşamalarını yansıtan dizeler kıpır kıpır ! Bir sokağın insanlarında neredeyse bir memleket var. Acısıyla sevinciyle, yoksulluğuyla ve meraklarıyla bir memeleket anlatılmış bir kaç dizede. Tebrikler Ülkü hanım. Güzel şiirler az üretiliyor. Üretilenler de ne iyi ki okunuyor yudum yudum.