Huzursuzum
Yüreğim bir yangın yeri.
Ateşi ise hırçınca duygularım.
Uçurumdan uçuruma yuvarlanırım.
Renksiz kalır umutlarım
Dökülür anlamsızca gözyaşlarım.
Süzülür yanaklarımdan.
Acıtır yüreğimi.
Çaresiz kalmışlığım.
Karanlıklar,
Gün içinde ki karanlıklar.
Günışığım nerede?
Neden sebepsizce kararttılar?
Amansızca, insafsızca.
Beni baharsız bıraktılar.
Huzursuzum.
İçimde ise ,
Koca bir kin.
Sardı tüm vücudumu.
Esir aldı benliğimi.
Haykırmak istiyorum.
Lavları etrafa fışkıran,
Koca nefretimi.
Ama kime? yada neye?
Kin ve nefret yüreğin en büyük düşmanıdır... Bence siz şiir yazın:) Duygularınızı çok güzel kaleme almışsınız... Tebrikler...