Hüzzam Aşk

Hangi geceydi bilmem gelişin
İçimde deliriyorken alıcı kuşlar
Hiç hesapta yokken gözlerindeki yıldızlar
Efsunlu bir şiirle avuçlarında
Habersizce okşamıştın saçlarımı
Ve mühürlemiştin alnımı
Maviyi anlatan dudaklarınla...

Çocuktu henüz sevdam, ağlamaklıydı
Kapı eşiğimdeydi dönüşsüz bir göç
Adamıştı dalındaki son sarı yaprağını,
Tek kişilik gözyaşına
Sen ise göğe kuşlar uçuruyordun,
Aşkı arıyordun dipsiz kuyularda
Yüzümün siyahına inat,
"Mavi aşkına kal" diyordun,
Ismarlama bir rüyaya...

Çorak gözlerime hediye şimdi senden
Bu sulu sepken
Ektiğin çiçekler yas renginde kuruyor
Ürperiyor, gecelerce tutuştuğumuz sular
Can kuşum,
Son/baharım,
Yer değiştirir miydi hiç dağlar?
Susma kurban olduğum,
Neden çıkmadı Kaf Dağı'na
Yürüdüğümüz yollar?...

Tasviri imkansız bu kırmızının
Yanıyor hep sayfalar, yanıyor kuşlar
Adını sayıklıyor odamda titrek lambalar
Gözleri çok yabancı bana, bu sızının...

Varsın hüzzam olsun bu aşkın adı
Varsın fırlasın yine, ok gergin yaydan
Ardına sığındığım münzevi bir buluttan
Yağamadan bir kez olsun alnına
Derbeder yüzümü eğip toprağa
Helal edip hakkımı
Gidiyorum
D/okunulmamış bu hazin masaldan...
Varsın böyle olsun, suçlu arama
Varsın bundan böyle
Kendi omzunda ağla...