İbret Al ki Ateş Suyla Barışık

Kör sınavdır doğar doğmaz
Ektiğini biçecek
Sağır
Dilsiz
Kör-topal!..


Bu dünyadaki, icap eden /çilem/
Gerçeği göremeyen münasebetim
Vur-kaç, ne çare!
Yağan yağmuru sensin
Yara yara, çokladığın ben miyim?


Hangi ahmak söylemiş;
Yedi cihan dar bize
Sende ben gibi cümle kirden
Sorgu-sual yapılacak bir tabirden


Ben imzamı atmışım
Aşk'a ölen mayamdan
Yüreğinde bilmem kaç kuruşum
Tereddüt yokkk
Korku yok,
Dua
Sabır
Yâr!..


Yok mu hani tarifi,
Çeyrek-yarım ibret için tam
Gök rengi değişmiş
Yer tedirgin
Yazık..
Aciz kaldı infial


Gözlerim
Gözlerim.. 'Vardım bir zaman '
İnkâr ediyor nankör diyen çareler!..



/Kurda-kuşa yem olurum ağlarsın,

Rabbime ram olurum,ağlarsın/


Ahh edince.. Görünsem Cemaline?
Arsızlar kulak tıkar düşünce
Var ?git gözden düşme
Yüreğim tutarlı ve bağımsızdır



Ateş -suyla barışık
Sonu vahim bilmezler
Düş, ince işte..
Bir hayal kuruşunda
Rengini kaybetmekten,
Aynasında, sırrın yitiğine boyanmış.


Kaç yaşam sığar hiç' in demine?
Yazamaz kalem, kıyâm(et) çöker
Kalır hep,kangren
Ağzı yanık!..

-ŞİİRİMİ GÜNÜN İNCİLERİNE LAYIK GÖREN DEĞERLİ SEÇKİ KURULUNA SONSUZ TEŞEKKÜRLER-