İçimde Bir Ağaç Kuruyor

kim çaldı güneşi
bereket yağmurlarını
gövdesine kazıdığım isimler silindi yavaş yavaş
kasırgalarda sığındığım gölgesi kayboldu
duldasız
üryan kalıyorum
utanıyorum aldığım her nefeste


önce kurtlar bürüdü
dirhem dirhem yediler
koca bir çınardı
ufaldı
dallarına astığım çaputlar delik deşik
her çaputta bir umut düştü toprağa

sakiler görüyorum gözlerimi kapattığımda
yanımdan geçiyorlar
gözlerime bakmadan

bir damla diyorum bir damla
şarap yeşertmez ağacını diyorlar
anlıyorum
uzaklaşıyorlar
ayak izlerinden resimler yapıyorum
su resmi
deniz resmi
gözlerimi açtığımda siliniyorlar
ağlıyorum


dibinde bekliyor hala
baharında bir kız
kınası solmuş bir gelin
ellerinde pembe çaputlar
ağlıyorlar


içimde bir ağaç kuruyor
anlamıyorlar