İçimde Sen mi Varsın Hala

Sen karanlık gönlüme giren sabah ışığım..
Sen gelirsin aklıma ansızın ;
Sevdaya aç yürekler geçer
Çelik zırhına bürünmüş ruhumdan ..
Bir eylül rüzgarı savurdu bizi ,
kırdı aşka dair ne varsa içimizde biriktirdiğimizi
aldı götürdü nereye gittiğimizi bilmeden çoğu zaman ..
her gidişinde içimdeki senden bir parça götürdün bilinmeyenlere
giderken mutsuzluğu bıraktın avuçlarıma
Seni özlemeyi bile yakıştıramıyorum kendime
yanlış zamanda gelen yanlış insandın belki de
sustum, sustuğum kadar konuşabilseydim susan yüreğimle ..
konuşabilseydim..
seslenebilseydim ruhuma..
seni anlatırdım, seni yaşatırdım tüm benliğime
oysa benim sevdam en çok senin yüreğine yakışırdı
ve ben
sana emanet etmiştim yüreğimi
her zaman ve her şartta ..
Umudumu yitirdiğimde umudum olmuştun ..
dostu kaybettiğimde, dost elin yanımdaydı her zaman ..

fırtınalar koparan yorgun yüreğinin
yanında olmaktı tek arzum
seni uyurken izlemek ,
o güzel yüzünden öğrenmek ; aşka dair her şeyi .

Ya ben neydim senin için, kimdim ?
sorsam cevaplar mıydın ?
Anlatabilir miydin ?
Senin için kimdim ben..
Gönül vurgunu mu ?
bir içimlik su mu ?
yoksa hüzün yüklü karanlık bulutların
yüreğine çarparak gözünden akıttığı yaş mı ?
Sende bir ben'siz(lik) mi , bende sen'siz(lik) mi ?
Ne ?


yüreğim alıştı vedaya ...
Ve kabul olunmayacak duaya ...
hayat uzun , her adım bir ayrılık, her adım hüzün...
ömrün sonu hasret ya ...
hüznün sürgün ya ..
varsın sonu ölüm olsun !
varsın ölüm senle gelsin !
sevdan bir ömür esir ya bende..

Çaresizim ;
Yokluğundan üşüyen sesim sesine hasret ..
şimdi sevdam öğütüyor duygumu
mermer taşlı değirmenin çarkında
işte yine, yeniden ve şimdi ..
tepeden tırnağa sensizlik saatleri ,
yüreğimden hicret var ..
sana doğru ..
yüreğimin gecesi gündüze dönüyor
ve sensizlik yıkılıyor , yüreğini özlüyorum.
ve ben sana hala düşler biriktiriyorum
beyaz gelinliğin uçuşan tüllerinde ..

şimdi tadı dilimde bir özgürlüğüm var
yokluğun ne zaman hüznüm olsa
seni yanımda bulurum ey yalnızlık !

Ey eşsiz sevgili ..