İçimdeki Çocuğa
Bana öyle içimdeki çocuk gibi bakma çocuk!
Büzülür yüreğin, büyür üzüntülerin
Bakma öyle uçurum gözlerinle
Bana Kızılırmak gibi akma çocuk
Hep ıssız yağar yağmurların
Bana öyle yağma çocuk...
Bu şehrin sokakları veremli
Misilsiz ıstırapla yüklü kaldırımlar
İçli bir şiir gibi akıyorsun gözlerimden,
Sen ki; ruhumun en ücra yarası
Düşüncelerimin delilik vehmi,
Gel tut temmuz ellerimi,
Bende üşürsün çocuk, gel üşenme çocuk...
Sen ki; mısralarımda şiir, yokluğumla yok
Sen artık örselenmiş mevsimlerde büyü!
Dokunma kırılgandır parmak uçlarım
Ağlama ılıktır yağmurlarım
Bitiverir ağrıların,
Susuverir şarkıların,
İçimde yürüme çocuk, büyüme çocuk...
Belki mahcup yağar yağmurların saçlarına
Öyle ki, üst üste gelir korkuların
Boya sandığında hep siyah renk!
Sen geleceği düşünme çocuk
Nasılsa gün döner avuçlarına
Gel sen, içimde ölüver çocuk...
Sen ki; ruhumun en ücra yarası Düşüncelerimin delilik vehmi, Gel tut temmuz ellerimi
Çocuk masumiyetin ifadesidir hep
Tebrikler