İçimdeki Çocuğa

Hayal kurmak bize göre değil, çocuk
Küçülür, kaybolursun
Yıldızlarla dolu bu hayatın perde arkasında
Açtığında gözünü
Hatırla, ne oldu sahneye çıkma planlarına;
Kaç defa..
Kapattığında gözlerini spotlar sönüp
Sahneye kimin çıkacağı merak edilirken.

Hayal kurmak bize göre değil, çocuk
Büyüdükçe yaşın, küçülüyor hayatın büyüsü
Seni hayal kırıklıklarından koruyan o aldırmama gücü
Zamanın akıp gittiğini hissedebiliyorsun
Her kırık kalp atışında
Batıyor çünkü büyüdükçe
Küçülen hedefler,
Gerçeklik diye yutturulan yozlaştırılmışlık
Doğduğundan beri anlatılan tüm o mutlu sonlu masallar
Sona geldiğinde bir kaç ağrılı kalp atışı ve biraz gözyaşı

Hayal kurmak bana göre değil, çocuk
Anla artık bu kaçıncı yenilgi
Genç yaşına rağmen yaşanılanlar ve yaşanılamayanlar
Hangi terazi ölçer,
Suya düşen planlarımı
Ve doğan günle gelecek diye beklenirken uçup giden mutluluklarımı?

Kalbimize sığar mı sence artık, çocuk
Her nefeste kanatan, damarlarımızı parçalayan
Tüm hayal kırıklıklarından da büyük
Bir sevginin hiç beklenmedik cenazesi?

Zaman akıp geçiyor, çocuk.
Ya hayal kurmayı bırak;
Ya hayal kurdurana sarıl
Ya büyü
Ya hep böyle kal
Çıkar at içinden kırıklıklarını
Veya kanatsalar bile mutlu olduğun gibi kal.