İçimin Parantez İçleri

(bir gün o da aşık olacaktı
kim derdi ki,içimde bir duygu böylesine kanayacaktı)
.
.
.

yüzümü dönmüştüm gökyüzüne,yüzünü getirip gözümün önüne
'onu ne kadar sevdiğimi anlamıyor'demiştim
gözünü kapamıştı yıldızın biri,gözümü kapamıştım
ve gitmiştin
'gitme' demek istemiştim,engellemişti yıldız
'bırak gitsin' demişti
'sevse gitmezdi'


(hayat)

gözlerimdeki su(r)ları çok görmüştü hayat bana
ama yalanlarıyla yıka(ya)mamıştı bakışlarımı

(sen)

karanlığın,yalan gözler sunmuştu gözlerine
göremediğin halde inanmıştın
bensizliğin kapısında yakana yapışmamıştı çünkü hüzün
ki beni boğuyorken sensizliğim her gün

(ben)

avuçlarımda iyileştirdiğim bir hikayeyi okutmuştum gözlerine
gözlerinle hikayeler yazmıştın t/uzaklarına
'gel' demeyi öğretmişti hayat sana da
ama 'kal' demeyi dilinden çalmıştı hep başka b/aşka

(başkası)

yüreğini yüreğime dilediğimde kanamıştı avuçlarım en çok
ve kan(a)mıştım her seferinde,gülüşlerine
hilesinde bıçakların yattığı bir labirent
bana beklemeyi ezberletirken
sana gitmeyi öğretmişti


seni beklediğim acının içine gömülerek
başkasına gittiğini duymuştum
susmuştun
gıkın çıkmamıştı ben ölene dek


(...)

yarım kalmış şiirlerime gömmüştün gözlerinle cesedimi
kendi gözlerine bakarken başkasını görmüştün
senin kalbin başkasına titremişti
ben senin kalbinde üşümüştüm