İçimin Senli Göçleri

hayra yor !
hayra yor ekim yüzümü
alıp koynuma saklarken karanlıkları
sabaha gebe bulutların
aşkı kızıla boyamasını hayra yor...



her zamankinden daha çok dön kendine
an be an yaşa hatıraları
gülümse...
bir yağmur sonrasıymış gibi ıslak olsun dudakların,
hem ağla
hem sev
bile bile...



bugün çocukluğun el sallasın anne kucağından
yediye kadar say içinden usulca
bekle..
ne tuhaf değil mi ?
yüreğin ne çok acı biriktirmiş kendine...
hayra yor bulutları
kaybolma sakın o kalabalık şehirlerde...




külden yalnızlık türküleri söylesin dilin,
yolun bittiği yerde bekle beni sevgilim...
başka fincanların telvesinden sıyır kendini
yaklaşırken içimin senli göçleri...




/aşk diyordun ya sevgili
aşk
fedakarlık ister
emek ister
açmışsan eğer gerçekten yüreğini /



hayra yor sözlerimi...


"ateşime mahkum bedenini
kadın dudağımda izlerini
verdiğin gülün dikenini
inadına seveceğim !
erise de suya düşen gölgen
...................................sabun gibi..."