İçsel Leke
//yaşlı bir k/öz kal
belki ateşin zamanla söner...//
I
içime dökülür ılık b/akısı
dudağından sarkan her imgede
buz tutar
rakı kadehinde aşk
dağılır serânat
dilimde; ten rengi boşluklar
beyaz düşer geceye
en çok vuslat ölür
II
kırık bir saç teli kopsa
yanağımda sızısı
üşütür yaz serinliği
uzun şarkılar kallavi yanığı
şimdi sol yanım; rüzgâr
sağ yanım; sessiz düet fırçası
III
öper dudaklarımı
yüreğime heyecan üfleyen sesler
çoğalır gitmeler
kaybolur dışım
kelimeler duraksız;
arsız bir inatla sevişir
../
şimdi sol yanım; rüzgâr sağ yanım; sessiz düet fırçası
Bende buraya çarpıldım,çok hoşuma gitti. Tebrik ediyorum,selam ile.
Kelimeler arsız güzel bir kurguselamladım
Bir kere tutulmaya gör,
"kırık bir saç teli kopsa yanağımda sızısı
üşütür yaz serinliği uzun şarkılar kallavi yanığı
şimdi sol yanım; rüzgâr sağ yanım; sessiz düet fırçası"
Olmaz mı,olur olur..
Keşke sesli dinleyebilme imkanımız olsaydı🙂
Kutluyorum..
Tekrar döndüm şiire. Yarım kalmışlık tadını seviyorum aslında. İnsanın içinde eskitilmiyor kolay kolay. Ve yarım kalmışlık gibi bir şeye inanmıyorum ben. Yani şair bitirmişse bitirmiştir zaten. Bir histi bu. Tek bir kelimeyi daha götürmeyecektir belliki.
Şiirin son bölümü çok güzeldi özellikle ordan başlamak istiyorum beğenime. Çünkü bende bıraktığı yarımlık hissinin ev sahibi o bölüm. Hani devam etseydi ya demekten kendimi alamadım.🙂
Şiirdeki imgeler çok kırılgan ve çok hoş. İçe dökülen herşeyi seviyorum ben kendi adıma. Sevdim bu şiiri de.
Kutluyorum...
Yarım kalmış gibi...