ihanet canımı yakıyor...

kelimeler karışık...
her kurduğum cümle anlamsız gelir oldu artık
sanki herşey hata benim için ,yaşamak bile öyle bazen...
''neden '' demiyorum cevapsız sorular sormuyorum kendime...
bugün zamanında bana kurulan bir cümlenin
ne kadarda can acıtıcı ve aşalayıcı olduğunu hatırladım
ben ''ihanete uğramıştım''
bu ihanet sevdiğim adamı başkasıyla görmek değildi..
bu ihanet sevdiğimin beni hiç sevmemesiydi
bu ihanet yalansız sevdamın habersizce sevdiğimin aklından hayatından silinmesiydi..
nasılda canım yanıyor şuan
nasılda kavruldu yüreğim
2 gün önce seni sevmediğimi söyleyen dilim
lal oldu şimdi sevgilim...
sus pus oldum artık
her gece odama gttiğimde acaba ne yapıyodur?derdim.
beni düşünüyomudur?
seviyomudur?
özlüyomudur?
ama bide ne duyayım sevgilim
sen beni unutup benim senin kalbimde ayırdığım kiralık yeri
bi anlık zevk için satıp göçmüşsün hayatımdan...
ama nasıl gidersen git..
sevgi laftan anlamazki
kiralık kalbimde duvarlarıma çaktığın çivilerin izleri zaman ilerledikce daha çok acıtıyor canımı...!