İhtilal Sabahları
Aşağı sokakta ki!
Kadetralin çanlarıyla
U/yanıyor
Boşaltılmış kentin sokakları
Yanık et kokusu soluduğum
Çığlıklar içinde
Dilimi döven ' Asa '
Hangi ' Aziz'e ' ait ki!
Kan tükürüyorum
Musalla dan toprağa
Hicaz makamında
Aynı yerde
Vuruyorum alnımdan
Ölüp diriliyorum
İçi boş
Düzenle
......... İhtilal sabahlarında
Kanla teyemmüm ediyor toprak
Barış güvercinleri uçuran çocuklara inat
Asılacaksa meydanda
...... Umutlar
Tutuklanacaksa ' Özgürlük '
Kelepçeli sokaklarda
Ölümü görecekse boynu kırıldığında
ince bir ipin gölgesinde
Arınmaz ölülerin ruhları
Aralamayın kapıları aralamayın
Uyanacak şimdi ölüler
Günahlısı
Günahsızı
Karışacaklar aramıza
Ben yeniden ölmeden
Sokak kuşları soluklansın
Omuzlarımda...
Her yıl aynı gün 12 Eylül sabahıma uyanıyor..
Ben uyuyamıyorum...
Kirletilen uykular uyanılmayan sabahlar ve şiire damlayan kocaman bir yürek ki satırlara hiç ama hiç sığmıyor .Bizlere is bu okyanuslarca büyük yüreğin diplerine doğru dalarken bunca acıya rağmen bu duyarlılıkta kalabilmenin ayrıcalığıyla şiire uyanırken bir daha şairimize hayran kalmak dşüyor.sevgiler hocama kucak dolusu...
güne düşen şiirini tebrik ediyorum..
Muhteşemm... 👑👍👍
mükellefti.....
soluksuz okudum👍👍
Kutlarım
Çok okunası 👍