İhtimalsiz Bir Şiirin Ana Fikriydin

Tene düş kefeni giydirmiş bilincimin tekil ortaklığında
Pür beyaz kağıda karalanmış
İhtimalsiz bir şiirin ana fikriydin...

Seni anlatmaya hiç bir kelimeyi sevmedim
Kelimeler ki
Ne çok aşka yataklık etti

Bedensiz seviştim çünkü
Örselenmişti sevişmeler
Ve hoyrattı kasıktan yukarıya düşmeyen bedendeki ezber
Yoktu sesinin akordu irkilişimde
Gözlerindi bu deli tutulmaya tek neden
Bir çocuk bakıyordun geçmişten
Kırmızı söylenen türkülerin acıtan çırpınışında
Bir başka ölür kelebekler

Yağmurumun tanışsız mevsimiydi ellerin
Yıldız düşürdüm
Dişiliğine mühürlü gözlerimin tutkulu ağrısından
Bakir çoban kavalının ıssız koynuna
Anca acı geçer bu sürgünden
Uykusuzluğa büyür çekik gözlü kardelen
Yeri göğe birleştiren inan sevda hatırıydı
Ve senden habersizdi tüm ihtimaller ...

Ver sırtını akşama sevgili
Ve oynaş hadi aklına talan mavi kadının kıvrımlarında
Oysa ne çok uzaktı sana aklımca
Ve ne çok yakındım sana uzaklığında
Bilmiyorsun
Mutluluk bir yürek yanılsamasıdır
Günü üretmeyen

Yağmura vurgun toprakların çoğrafyasında
Ölesiye özgürdür çiçekler
Sen kokarlar ,hiç bir kırlangıç bilmez
Öptüğün kalabalık mavinin satır arasında
Kurak bir su kuşu ırmağını bekler...