İki Ayrı Ben

Kendi zehrime panzehrimi arıyorken,
Konuşur oldu içimde benden bağımsız bir ben.
Geçmişe sus diyemezken
Birde ben çıkıyor acizken; ben bile kendimden
Ah çekicek mecalim yok,mağlubum şizofren düşlere
Karıştırıyorum kim aslında ben diye
Ve gene intihar kokan gecelerde
Kanlı kabuslar sahne alıyor

Acının ayakta tuttugunu düşünür iken
Bulantılara yenik düşüp kusuyorum dertleri içime
Komik bir şakaya gülercesine ağlamak var düşümde
Ve bırakıp herşeyi bir kenara; atlamak çatı katından
Hep uçucak hiç çakılmıcakmış gibi yere

Yalnızlığımda omzumdaki el onunkiymiş
Tüm gevezeliğimle susarken dinleyen de o
Firak dokunuşlarla koparıyor ben; beni benden

Suyun içinde nefes almaya benziyor diyor şimdi de bendekı ben bana
Oyalanma döneceğin tek yer benim sana!
Kaçtıkça ona kavuşuyorum
Zihnimdeki sesi taşıyorum heryere benimle
Öyle gamlanıyorki yüreğim, teslim oluyorum
Bırakıyorum kendimi kabusların koynuna

İntikamını itiraf edercesine çekiyor içine
Korkum kifayetsizken, kabusların içinde inandırma cabasına giriyorum
Bu aslında gerçek değil uyan artik!
Geç kalmış silkenişler yetersizken kendi çıglığıma uyancak gibiyim
Zihnimde kendime yaptığım eşşek şakalarına gülümsemesemde
Yeniden görmek hevesiyle yastığa başkoyuşlarım
Benim bana baş kaldırışlarımmış
Herşeyi unuttum sanarken;
Bilinç altımdan bir eskici çıkıp gelip dağıtıyor beni gene

Öfkem haddini aştığında ne sığabiliyorum bir vücüt içinde iki ayrı zihniyete
Nede koca dünya üstünde bir başka bedene
Unutmanın yetersizliğini kabullenmek yetsede bazen
Unutabilmek için hayal etmeye engel bulmak zor
Hiç durmadan gerekli, gereksiz, benli, bensiz ve beni tamamlayan sensiz cümlelerden oluşan
Büyük afilli kelimelerle kocaman yazılar yazmak isterdim
Ve bunları yapmadan önce durup ne yazıcagımı düşünmek...

31/08/2009