İki Dudağin Arasinda

Hasret ipini vurdum sırtıma,
Attım kendimi yollara,
Ayrılık acısını içime atarak,
Kavuşma ümidini,
Şiirlerin satır aralarında besteledim,
Kuşların ötüşünde,
Kelebeklerin kanat çırpışında...

Yalnızlık mahkum etti beni,
Prangalar taktı ayaklarıma,
Böyle kimsesiz,
Böyle çaresiz sokaklarda.
Dokunamıyorum o pamuk tenine,
Ilık nefesin çarpmıyor yanaklarıma,
Ve gamzelerin açmıyor,
Bir tomurcuğun açtığı gibi...

O utangaç hallerin,
Hemen kızaran,
Kırmızı yanakların varya,
Gelmiyor parmaklarımın arasına,
Çok hasretim kahve gözlerine,
Kaşının karasına...
Üzülsemmi sevinsemmi kavuştum diye,
Ömrümün kırılgan noktasında...
Sen hüzün bulutlarını bana yolla,
Sen hep mutlu ol,
Benim neşem,benim sevdam,
Benim makus talihim kalsın,
Senin iki dudağın arasında...