İki Kardeştik Biz
iki kardeştik biz...
o,
hain pusuda beklerdi yalnız yürekleri,
bazen deniz kenarına inerdi ava,
bazen kalabalık bir sokak ortasına.
acımazdı,
bulurdu ,
vururdu hedefini.
sersemlerdi önce kurbanı.
şaşırtırdı eve giden huzurlu yolları.
bu sen olamazsın derdi tanıdık yürekler.
sarhoş ederdi kadehsiz,
köpek ederdi kemiksiz,
yakardı ateşsiz,
hava hep bahar kokardı...
göz en kuytu köşede onu yakalardı.
kardeşimin adı sevdaydı...
iki kardeştik biz...
kardeşim yerleşince evine
ben... ben var yaa...
aklını alırım sevdalının.
gündüz sürüklerim köpek gibi sahibine
soytarı yaparım adamı elaleme
halden hale sokarım .
akı kara
dağları ova
suları ateş yaparım.
kırkındakine teneşir paklatırım...
..............insafsızım.
................çocuksuyum.
daldaki kiraz ,
elindeki elma şekeriyim...
geceleri avuçlarda ipek mendilim...
haaaa haaaaa!!!!
ben kim miyim?
sevdanın kardeşiyim.
deliliğim....
son derece güzel bir kurguydu
tebrikler adaşım
ellerin dert görmesin. 👍
İkiz olamaz bu kardeşler. Hele de yapışık ikiz hiç olamazlar. Kişilikleri apayrı. Sevdalının boynu büküktür genellikle. Oysa, "delidir, ne yapsa yeridir" denir ötekine. Deli, sevdalanır mı bilinmez ama Sevdalanan delirebilir özellikle. Eh ! O zaman, sevda deliliktir diye özetlenebilir şiir de.
Kutluyorum.
Sevdanın ve sevginin kardeşleri çoktur.Bilesiniz.Sevgiler.😙😙😙😙
hoca vala alemsin,
bu iki kardeşin, ikiz kardeşi var imiş derler,
adı şair imiş👍
sarmal ironi diyelim vesselam
sevgiyle kalın...